0949 ITEM IN COENA DOMINI SERMO. NOTA.646 Hunc sermonem, in prioribus editis inter Bernardinos relatum, huc
rejicere visum est cum subsequenti sermone, utpote a Bernardi stilo et genio
alienum. Non reperitur in melioris notae codicibus, qui sinceros tantum Bernardi
sermones continent, nec in primis Bernardi impressis. 0949B 1. Sedisti ad mensam divitis?
diligenter attende quae apponuntur tibi; et scito quoniam talia oportet te
praeparare (Prov. XXIII, 1, 2). In verbis istis loquitur
Spiritus consilii voce suavi, sed et terribili. Vox suavis est, sed
obedientibus: vox terroris contemnentibus. Recipientibus debentur praemia,
rejicientibus intentantur supplicia. Vivent qui recipiunt, damnabuntur qui
rejiciunt. Sedisti, inquit. Ecce principium hujusmodi
verborum quantae suavitatis praefert insigne. Verba praecedentia suaviter
sonant, affectum mulcent, et de sensuum ubertate mentem impinguant. Quae autem
sequuntur, id est scito quoniam talia oportet te
praeparare, dum intellectum quo plus exercent, plus terrent, de altitudine
0949C mysteriorum miro modo nos humiliant, sive propter
incapacitatem. Dives itaque et potentissimus ille, Dominus est virtutum, et ipse
Rex gloriae, cui dicitur per prophetam: Ut viderem virtutem
tuam et gloriam tuam (Psal. LXII, 3). Ipse est qui aufert
spiritum principum, terribilis apud reges terrae. Mensa ad quam resident fideles
epulaturi cum eo, incarnatio ipsius est: Parasti, inquit,
in conspectu meo mensam, id est incarnationis tuae
remedium, quod semper attendo et recogito, adversus eos qui
tribulant me (Psal. XXII, 5): ne more antiquo praevaleant, qui
misero et exsuli insultare consueverant. 2. Porro in mensa et
de mensa incarnationis Dominicae 0949D refectio acquiritur
opulenta. Regia quidem ibi sumuntur fercula, et accuratiori arte diligentius
praeparata, deliciosa multum ad saporem, solida ad nutrimentum, efficacia vero
ad medicinam. Primum itaque 0950B ferculum est obedientia
filialis, tribus contexta funiculis, habens humilitatem in corde, patientiam in
ore, perseverantiam in bono opere. Christus namque factus est obediens Patri.
Unde et ipse dicit, Non veni facere voluntatem meam, sed ejus
qui misit me (Joan. V, 30): et in alio loco: Meus cibus est ut faciam voluntatem ejus qui misit me Patris
(Joan. IV, 34). Quaeris de humilitate? Dominus omnium servuli forma
indutus est; de paupercula virgine natus est. Ideoque cum liber esset a lege,
factus est sub lege, sine querela conversatus est in lege. Cum publicanis et
peccatoribus cibum sumpsit, discipulorum quos elegerat pedes lavit: hoc ab ortu
suo usque ad finem vitae satagens, ut sicut in Matre specialis 0950C et sine exemplo fuit virginitas, sic in Filio singularis et
unica esset humilitas. Quod si de patientia quaeritur, Sicut
ovis ad occisionem ductus est, et propter iniquitates nostras vulneratus est, et
cum iniquis deputatus est (Isa. LIII, 7, 5, 12). Ut etenim
invisibilis videretur a nobis, et immortalis moreretur pro nobis, Verbum caro factum est, et habitavit in nobis (Joan. I,
14). Habitavit hoc Verbum in nobis obumbratum carne, quam pro nobis
assumpsit ex nobis, Verbum in carne, sol in nube, mel in cera, lumen in testa,
cereus in lucerna. Sustinuit 647 in assumpta carne incommoda
nostra sine peccato carnis, portans in carne peccata nostra: et hoc totum non
propter se, sed propter nos; ut redderet 0950D nos incolumes de
infirmis, cohaeredes de extraneis liberos de servis. Si de perseverantia
quaeris, obediens fuit usque ad mortem. Obedientia talaris est tunica, quam
Joseph (quod sonat accrescens vel 0951A augmentum, id est quilibet perfectus dono
clementioris gratiae, quae est mater credentium) singulariter induit. 3. Secundum ferculum est paupertas spiritualis, quam tria
constituunt: depositio rerum et contemptus, vilitas et abjectio sui ipsius,
abdicatio propriae voluntatis in omnibus. Voluntaria ergo paupertas, quae sine
possessione vel desiderio habetur, quanto expeditior est, tanto securior est.
Custos et magistra est virtutum hujusmodi paupertas: sicut e contrario radix est
vitiorum immoderata rerum affluentia. Expedit esse nudos, cum diabolo, qui nudus
est, luctaturos. Nudus athleta fortius dimicat: natator exuitur, ut fluvium
transeat; viator rejectis sarcinulis bene cursitat. Nobilis itaque titulus
voluntariae 0951B paupertatis, quam Christus docuit verbo, Beati, inquiens, pauperes spiritu
(Matth. V, 3), etc. consecravit exemplo: nec enim habuit propriam
domum, in qua caput reclinaret, et in qua cum discipulis Pascha manducaret; nec
proprium habuit, unde tributum solveret. Commendavit eam etiam ore prophetico,
dicens: Ego vir videns paupertatem meam (Thren.
III, 1). Hujus paupertatis exemplum primi post Christum Apostoli
ediderunt, quando in primitiva Ecclesia multitudinis credentium erat cor unum et
anima una, et omnia communia (Act. IV, 32). Haec Religiosis
Apostolorum sequacibus indicta est. Paupertas ista quae nec habet, nec habere
desiderat, lateralem adjunctam sibi quaerit paupertatem, videlicet 0951C superbiae latentis contritionem: ut qui membrum Dei est, pauper
sit spiritu, id est humilia et abjecta de se ipso sentiat et judicet; non
applaudat sibi, non infletur de meritorum eminentia, nec aliis insultet. Quod
Christus tenuit et servavit prae omnibus: unde et ad discipulos dicebat: Cum feceritis haec omnia, dicite, Quia servi inutiles sumus
(Luc. XVII, 10). Tertio religiosus sit pauper spiritu, nihil unquam
ex propria faciens voluntate, sed in omnibus et per omnia jugo mancipatus
obedientiae. Haec sunt tria quae praemisimus verae religionis insignia, quae
hominem Deo et Angelis reddunt conformem, coelestis patriae civem conscribunt et
haeredem. 4. Tertium ferculum est mors Christi reverenda, 0951D prae omnibus sacramentis affectuosa. In hoc enim sacramento
pietas magis enituit, gratia plus refulsit, charitas amplius radiavit. Ad mortem
Christi tria praecipue respiciunt, non sine timore, non sine lacrymis et gemitu
prosequenda: injuriarium multiformium illatio, manuum ac pedum in cruce
confixio, sepulcri ac sepulti sub militum excubiis observatio. Porro sedere duo significat: potestatem judiciariam, et
subjectionem voluntariam. Habes ad manum exempla congrua de utroque. Sede a dextris meis (Psal. CIX, 1); et illud,
Vidi Dominum sedentem (Isa. VI, 1); atque
illud, Cum sederit Filius nominis in sede majestatis suae
(Matth. XIX, 28); signa sunt judiciariae potestatis. Caeterum ipsa
Scriptura clamat, Surgite postquam sederitis, qui manducatis
0952A panem doloris (Psal. CXXVI, 2); et illud,
Super flumina Babylonis illic sedimus et flevimus
(Psal. CXXXVI, 1); et illud Christi ad discipulos, Sedete hic donec orem (Marc. XIV, 32): verba
sunt debitae subjectionis. Christo igitur adhuc orante nequaquam surgere debemus
per aliquam extollentiam, sed humiliari, et in bonis exercitari operibus
convenit: ut quandoque post laborum, quibus hic afficimur, tolerantiam surgamus,
loco et tempore suo promovendi ad coelestem gloriam. 5. Tu
itaque, qui sedes ad mensam divitis, ferculis quae praemisimus appositis te
ipsum subjiciens et humilians incarnationis Dominicae sacramento, non
negligenter sed diligenter attende quae apponuntur tibi.
Attende, inquam, ut discas in referendo 0952B gratiam non esse
tardus aut segnis: ut discas ad singula dona agere gratias. Attende, inquam, ut
nulla Dei munera debita gratiarum actione frustrentur; non grandia, non
mediocria, non modica. Denique jubemur colligere fragmenta ne pereant, id est
nec minima beneficia oblivisci. Nunquam non perit quod datur 648 ingrato. Terribile est quod sequitur, quia onerosum, et quasi
impossibile videtur. Sed quibus? Mollibus, effeminatis, ignavis, in quibus
libertate perniciosa, ruptis habenis continentiae, eunt quo volunt ebriae
concupiscentiae, temulentique affectus, dum post carnem carnalius evagantur, dum
mundum supra modum ambiunt et sequuntur. Sed quid est illud quod terribile
judicant? 0952C Hoc est, Quoniam talia oportet
te praeparare. Nota quoniam, compatiendo,
commoriendo et consepeliendo te ipsum, et caetera. Dignum est enim et tibi
multum expedit compati, commori, consepeliri passo, mortuo, et sepulto. Ad hoc
enim facta sunt hujusmodi, ut his omnibus configuretur et conformetur vita
christiani. Qui enim tanquam membrum Christi dicit se in Christo manere, debet
sicut ille ambulavit, et ipse ambulare. Nam propter crucem piis dictum est: Qui sunt Christi, carnem suam crucifixerunt cum vitiis et
concupiscentiis (Galat. V, 24). Propter sepulturam dictum est:
Consepulti sumus cum Christo (Rom. VI, 4),
etc. 6. Et ideo ut validius compungamur, ut amplius moveamur,
et curramus per omnia; revolvamus 0952D singula contexendo
resticulum, connexendo funiculum, connectendo fasciculum de omnibus et singulis
quae facta referuntur, de humili Dei Filio, de summo Patris Unigenito, de
Redemptore piissimo, de amantissimo fratre nostro. Occurrat itaque spiritualiter
et ingerat se ipsum cordibus nostris Dominus Christus, proditus et venditus a
discipulo, a Judaeis tanquam vile mancipium pretio satis exiguo comparatus,
captus, tractus et ligatus, tanquam homo sine adjutorio; scisso etiam verberibus
dorso, vellicatis genis, facie sputis illita, puncto vepribus capite, saucio
latere, terebratis palmis, pedibusque confossis: qui tanquam jugulatori suo
alludens, se ipsum non reluctans exposuit, et nudum corpus quasi incudem
malleatorum ictibus patienter explicuit; dum 0953A pro nobis per
hujus vitae pelagus ad patriam de exsilio transferendis, rapacibus piratis
naulum propriae mortis exsolvit. Sed nec praetermittam myrrham, qua in cruce
potatus est: sed neque illam, qua unctus est in sepulturam. Quarum in prima sibi
applicuit meorum amaritudinem peccatorum: in secunda futuram mei corporis
incorruptionem dedicavit. Hoc est celeberrimum et regale convivium, in quo justi
epulantur, et exsultant in conspectu Dei, aut delectantur in laetitia. 7. Praeter haec omnia dulce pigmentum apponitur invitatis ad
laetificandum de Cyprio vino, et pretiosis et peregrinis, quia nobis adhuc
inexpertis, speciebus conditum. Botrus, inquit, Cypri, dilectus meus mihi. Praemissum erat in proximiore
versiculo, Fasciculus 0953B myrrhae, dilectus
meus mihi, scilicet Christus secundum carnem: botrus vero Cypri Christus
est secundum deitatem. Fasciculus myrrhae, Christus in passione: botrus Cypri,
Christus in resurrectione. Fasciculus myrrhae, grando et tonitrua Judaicae
tempestatis: botrus Cypri. destructio totius adversariae potestatis. Fasciculus
myrrhae, multitudo afflictionum; botrus Cypri, abundantia gaudiorum: illinc
amaricans, istinc inebrians. 8. Sed non est praetereundum quod
dicitur, Fasciculus myrrhae dilectus meus mihi inter ubera
commorabitur (Cant. I, 13, 12). Ibi enim est cor. Et ubi est
cor, ibi dilectio; et ubi dilectio, ibi dilecti mansio. Novit autem quicumque recte sapit, quantum christianae pietati
expediat, quantum Dei servum 0953C deceat sacrosanctae passionis
ipsius fidelius recolere beneficia, ad fruendum suaviter in conscientia, ad
recondendum plenius per imitationem in memoria: quod est spiritualiter manducare
corpus Domini, et sanguinem ejus bibere, ob amorem et reverentiam ejus, qui
credentibus in se praecipit dicens, Hoc facite in meam
commemorationem (I Cor. XI, 25). In quo etiam quam impium sit
hominem tantae pietatis Dei esse immemorem, palam est omnibus; cum amici
morientis vel peregre proficiscentis commendatam sibi sub aliquo signo memoriam
nefas sit oblivisci. Siquidem hujus reverendae commemorationis mysterium suo
modo, suo tempore, suo loco celebrare licet paucis hominibus, quibus et hoc
traditum 0953D est mysterium. Rem vero mysterii omni tempore et
in omni loco dominationis Dei modo quo 0954A traditum est, 649 id est debitae pietatis affectu, et sanctae imitationis
effectu agere, tractare et sumere in salutem cunctis fidelibus in promptu est.
Nam et Sacramentum sicut accipit ad vitam dignus: sic ad judicium et mortem
propriam indignus, Sacramentum enim sine re Sacramenti, mors est sumenti: res
vero Sacramenti etiam praeter Sacramentum, vita aeterna est accipienti. Quoties
in commemorationem ejus qui pro te passus est, pie ac fideliter Christum
imitando fueris affectus et devotus, corpus ejus manducas, et sanguinem ejus
bibis, et quamdiu in eo manes per amorem, ipse vero in te per justitiae et
sanctitatis operationem, in ejus corpore et in membris ejus computaberis. Et
ideo si amas animam tuam, propter Christum perdere debes eam, sive ponendo ut
0954B martyr, si necessitas exegerit; sive affligendo districtius
ut poenitens: quanquam et genus martyrii sit, spiritu facta carnis mortificare,
illo nimirum quo membra caeduntur ferro, horrore quidem mitius, diuturnitate
autem molestius. Habeamus ergo eorum quae contemptibilia Christo sunt illata,
continuam et indesinentem memoriam: non utique otiosam, non tepidam, non
torpentem, sed compassionis ardore super omnia plurimum delectantem, et
imitationis privilegio omnia impetrantem. Unde propheta, Delectare in Domino, inquit, ut spreta mundi vitiorum omnium
jucunditate suavior ejus recordatio sit; et dabit tibi
petitiones cordis tui (Psal. XXXVI. 4), non carnis. 9. Porro tres sunt species, de quibus conficitur 0954C pigmentum, quod ad regalis convivii festivam exhilarationem
apponitur: triumphalis reditus ab inferis, gloria resurrectionis, consessus ad
dexteram Dei Patris. Cibi praedicti confortant: ista vero tria laetificant.
Convivantes et invitati in tempore gratiae prae caeteris Apostoli et martyres
esse creduntur, qui in fortitudine coelesti et spirituali exsultatione non
ingrati vel immemores exhibiti a Christo convivii, retribuunt et offerunt de se
ipsis qualia acceperunt. In desiderio et in agone isto sudant, currunt et
laborant; quos eligit Deus, ut se ipsos hostiam vivam et Deo acceptam exhibeant.
Et utinam Christus nobis indulgeat quantulacumque bonorum operum exsecutione,
illorum vestigia humiliter adorare; 0954D qui est Deus benedictus
in saecula. Amen.
|